( برای دریافت پوستر در ابعاد و کیفیت اصلی کلیک کنید )
سردار شهید حسن قربانی سینی
فرمانده گردان حضرت ابوالفضل لشکر 14 امام حسین
زندگی نامه:
سردار شهید حسن قربانی سینی، فرزند علی ، در هشتم مرداد ماه سال 1341 در محله گودضرابی زینبیه اصفهان در خانواده ی مومن و مذهبی به دنیا آمد. شهید قربانی در سال 1350 وارد مدرسه صغیر اصفهانی شد و در سال 1359 دوره راهنمایی را به پایان رسانید. از همان دوران راهنمایی که انقلاب شروع شد در تمام راه پیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد و اعلامیه های امام را بین مردم پخش می نمود. به‌دنبال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، لباس سبز سپاه پاسدارانرا بر تن کرد و برای مبارزه با ضدانقلاب به استان کردستان عزیمت کرد. در پی تجاوزناجوانمردانه دشمن بعثی به مرزهای نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران، حسن نیز هم‌چونخیل سربازان جان‌برکف سپاه روح‌الله (ره) عازم جبهه‌های پیکار حق علیه باطل گردید.شهید قربانی در طول سالهای حضور در جبهه‌های نور؛ مسئولیتهای بی‌شماری نظیر جانشینیگردان امام جعفر صادق (ع)، فرماندهی گردان خط‌شکن امام سجاد (ع)، فرماندهی گردانامام حسن مجتبی (ع) و فرماندهی گردان حضرت ابوالفضل (ع) را پذیرفت. سردار قربانیدر عملیات‌های بیت‌المقدس، خیبر، رمضان، ضربت ذوالفقار، طریق‌القدس، فتح‌المبین،محرم، والفجر ۴ و والفجر ۸ حماسه‌ها آفرید تا این‌که بعد از عروج عاشقانه شهیدشعربافچی، مسئولیت سازمان‌دهی مجدد گردان حضرت ابوالفضل (ع) را به او واگذار کردندو گردان حضرت ابوالفضل (ع) طبق صلاحدید فرماندهی لشکر، در مرحله دوم عملیاتوالفجر ۸ وارد عمل شد. این گردان توانست دلاورمردانه در مقابل دشمن ایستادگی کندبه‌طوری‌که حجت‌الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی در خطبه‌های نمازجمعه از عملکردآنان تقدیر به‌عمل آورد. حسن در سال ۱۳۶۲ش ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. گفتنیاست؛ محمدجواد قربانی برادر ارجمند سردار قربانی نیز در عملیات والفجر ۴ به شهادترسید. روایت یکیاز هم‌رزمان شهید از رشادت‌های ایشان در میادین نبرد، شنیدنی است: «گردان حضرتابوالفضل (ع) برای شرکت در مرحله دوم عملیات والفجر ۸ آماده می‌شد، قربانی مسئولیتگردان را بر عهده داشت. بچه‌ها به صف ایستادند. در مقابلشان، گارد ریاست‌جمهوریعراق قرار داشت. با فرمان قربانی، نیرو‌ها گارد را محاصره کردند و بخشی از منطقهرا به خرمنی از آتش تبدیل ساختند. جنگ تن به تن آغاز شد و حتی بعضی از رزمنده‌ها یک‌تنهدر مقابل تانک‌ها ایستادند. بچه‌ها چند شبانه‌روز جنگیدند. با پایان یافتن بخشی ازعملیات، حاج حسین با خوشحالی حسن را در آغوش گرفت. برای اهل دنیا باورش سخت بود. امااین عنایت حق‌تعالی و دست یاری صاحب‌الزمان (عج) بود که بچه‌های یک گردان پیروزمندانهاز نبرد با گارد ریاست‌جمهوری عراق بیرون بیایند. سال‌ها بعد، رهپویان راه حق،گوشه‌ای از وقایع این نبرد را در کتاب «نبرد فاو» به کلمه آوردند…
با فرارسیدن روز بیست و دوم شهریورماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی، ملائک به زمینآمدند. عزاداران اباعبدالله (ع) در شب تاسوعا فریاد واویلتا سر می‌دادند که سردارشهید حسن قربانی در سن بیست و سه سالگی به جمع عاشورائیان تاریخ پیوست. شهید قربانی که جهت تهیه مقداری از وسایل مانند ماشین تایپ، پرچم، موتور برقی و لوازم عزاداری و مداحی به اصفهان آمده بود در موقع برگشت به جبهه در نزدیکی اهواز ماشین آنها دچار نقص شد و چپ کرد و در شب تاسوعا به شهادت رسید. خبر شهادتسردار سرفراز سپاه اسلام، حسن قربانی را صبح روز تاسوعا، فرمانده بزرگ حاج حسینخرازی به خانواده‌اش داد. پیکر مطهرش را در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپردند…
با فرارسیدن روز بیست و دوم شهریورماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی، ملائک به زمینآمدند. عزاداران اباعبدالله (ع) در شب تاسوعا فریاد واویلتا سر می‌دادند که سردارشهید حسن قربانی در سن بیست و سه سالگی به جمع عاشورائیان تاریخ پیوست. شهید قربانی که جهت تهیه مقداری از وسایل مانند ماشین تایپ، پرچم، موتور برقی و لوازم عزاداری و مداحی به اصفهان آمده بود در موقع برگشت به جبهه در نزدیکی اهواز ماشین آنها دچار نقص شد و چپ کرد و در شب تاسوعا به شهادت رسید. خبر شهادتسردار سرفراز سپاه اسلام، حسن قربانی را صبح روز تاسوعا، فرمانده بزرگ حاج حسینخرازی به خانواده‌اش داد. پیکر مطهرش را در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپردند…
فرازی از وصیت نامه
این بنده حقیر با چشمی باز و اندیشه ی روشن و با قلبی مطمئن و با فکری آزاد قدم به این راه مقدس گذاشتم ، بدون هیچ زوری و یا اجباری. همیشه دعا می کردم که خدا این توفیق را به من بدهد که در راه خدا و برای خدا و به سوی او گام بردارم. ای ملت مسلمان و مبارز رنجدیده، شما با وحدت کلمه طیبه لااله الا الله با خصم زبون طاغوت جنگیدید و پیروز شدید. وحدت خودتان را حفظ و از تفرقه دوری کنید.
ای خدا ! به جوانان این ملت توفیق حفاظت و حراستش را عطا فرما ، تنها راه پاسدارى اسلام وحدت مسلمین است و یک دل بودن و یک صدا بودن که اگر خداى ناکرده چنین نباشد ، شکست پذیر خواهیم بود ، چون تفرقه بود که على (ع) را 25 سال خانه نشین کرد و تفرقه بود که امام حسین (ع) را در صحراى کربلا تنها گذاشت.
ای دولت مردان (مسئولین) بدانید این مسئولیتی که به شما رسیده ثمره خون هزاران شهید است، به آن خیانت نکنید…
ای پدر و مادر عزیز، در شهادتم بر من گریه نکنید و اگر گریه می کنید در بین مردم و جلوی چشم منافقین گریه نکنید که دشمن شاد می شود. از پدر، مادر، برادر، خواهر و همسرم طلب آمرزش و حلالیت می خواهم.
من دو ماه روزه بدهکارم و مقداری هم پول پیش پدرم دارم . من یک وام 30 هزار تومانی از سپاه گرفته ام که تا حال هفت یا هشت قسط آن را داده ام. بقیه را شما بدهید.
روایتی از دلدادگی
از بچه های با صفای اصفهان بود. خیلی او را دوست داشتم. آن زمان من فرمانده گردان امام حسین(ع) بودم و او فرمانده گردان اباالفضل(ع).
لشکر امام حسین(ع) از روزی که تاسیس شد در بیشتر عملیات ها چهارده گردان داشت. به نیت چهارده معصوم که گردان اباالفضل(ع)هم به این مجموعه اضافه شد.
رفاقت و شجاعت و تقوا از ویژگی های این دلاورانی بود که در مجموعه ی لشکر امام حسین(ع)جمع شده بودند. اما حسن قربانی برای من خیلی عزیز بود. جوانی بود بسیار نورانی و مودب.
«عملیات تازه به اتمام رسیده بود. بچه های خط شکن به عقب آمدند. حاج حسین خرازی، فرمانده دلاور لشکر، همه ی ما را صدا کرد و گفت:”بچه ها را بفرستید مرخصی”. بعد هم هماهنگی لازم را انجام داد و گفت:”کل کادر گردان ها آماده شوند برای زیارت اما رضا(ع)”. این بهترین خبر برای ما بود. همه فرماندهان و معاونان گروهان و گردان ها راهی مشهد شدیم. سفر بسیار معنوی و پر باری بود. البته دیگران بیشتر از من از این معنویت استفاده کردند!
امام رضا (ع) در کلام دلنشینی می فرمایند:«مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادات را به اتکای دوستی آل محمد(ص)رها کنید!و مبادا دوستی آل محمد(ص)و تسلیم برای آنان را به اتکای عبادت از دست بدهید؛زیرا هیچ کدام از این دو به تنهایی پذیرفته نمی شود.»
بر این اساس تمام بچه های رزمنده در کنار عبادت و توکل به خدا، توسل به اهل بیت(ع)را فراموش نمی کردند و روز آخری بود که حرم می رفتیم. چهار نفر با هم بودیم؛ مجید نصوحیان، خلیل اکبر و دوست عزیزم، حسن قربانی.
من آن زمان در آستانه ی ازدواج بودم. بیشترین دعایی که من در حرم امام رضا(ع)داشتم درباره ی همسر خوب و زندگی مورد تایید اهل بیت(ع)بود.
از حرم بیرون آمدیم. در راه برگشت مجید گفت:”من که گرفتم! از خدا خواستم تا آن زمان که مقدر شده در جبهه بمانو و بعد با شهادت بروم. “خلیل هم لبخندی زد و گفت:”ما هم همینطور!”
آن ها با شور و حال عجیبی که داشتند!همین طور از امام رضا(ع) صحبت می کردند.
یکی دیگر از فرماندهان گفت:”من باید بروم به گردان امام رضا(ع). “به محض برگشتن گردانم را عوض می کنم!قرار است در این گردان باشم تا. . . ؛
حسن قربانی میان صحبت های آنان گفت:”این قدر این حرفها را نزنید. آدم باید ظرفیت داشته باشد. آقا به خیلی ها عنایت کردند اما نباید سر و صدا کرد!”
بعد ادامه داد:”آقا به ما هم دادند!ما هم گرفتیم. قولی که آقا بدهند دیر و زود ندارد!”
و من باغ تعجب به صحبت های این دوستان گوش می کردم. اما من از اقا فقط درباره ی زندگی و ازدواج خواسته بودم!
بعد از بازگشت از مشهد ازدواج کردم. خداوند زندگی خوبی به من عطا کرد.
عملیات کربلای 3 در شهریور 1365 آغاز شد. حسن قربانی، فرمانده دلاور گردان اباالفضل(ع)، در همین عملیات به ملاقات مولایش رسید. او دومین شهید خانواده بود.
مجید نصوحیان نیز سال بعد در پدافندی شلمچه به شهادت رسید. خلیل اکبر و آن فرمانده که در بازگشت از حرم همراه ما بود نیز به کاروان شهدا ملحق شدند. راستی چه زیارتی بود. همه آنچه که از خدا می خواستند رسیدند!»
لشکر امام حسین(ع) از روزی که تاسیس شد در بیشتر عملیات ها چهارده گردان داشت. به نیت چهارده معصوم که گردان اباالفضل(ع)هم به این مجموعه اضافه شد.
رفاقت و شجاعت و تقوا از ویژگی های این دلاورانی بود که در مجموعه ی لشکر امام حسین(ع)جمع شده بودند. اما حسن قربانی برای من خیلی عزیز بود. جوانی بود بسیار نورانی و مودب.
«عملیات تازه به اتمام رسیده بود. بچه های خط شکن به عقب آمدند. حاج حسین خرازی، فرمانده دلاور لشکر، همه ی ما را صدا کرد و گفت:”بچه ها را بفرستید مرخصی”. بعد هم هماهنگی لازم را انجام داد و گفت:”کل کادر گردان ها آماده شوند برای زیارت اما رضا(ع)”. این بهترین خبر برای ما بود. همه فرماندهان و معاونان گروهان و گردان ها راهی مشهد شدیم. سفر بسیار معنوی و پر باری بود. البته دیگران بیشتر از من از این معنویت استفاده کردند!
امام رضا (ع) در کلام دلنشینی می فرمایند:«مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادات را به اتکای دوستی آل محمد(ص)رها کنید!و مبادا دوستی آل محمد(ص)و تسلیم برای آنان را به اتکای عبادت از دست بدهید؛زیرا هیچ کدام از این دو به تنهایی پذیرفته نمی شود.»
بر این اساس تمام بچه های رزمنده در کنار عبادت و توکل به خدا، توسل به اهل بیت(ع)را فراموش نمی کردند و روز آخری بود که حرم می رفتیم. چهار نفر با هم بودیم؛ مجید نصوحیان، خلیل اکبر و دوست عزیزم، حسن قربانی.
من آن زمان در آستانه ی ازدواج بودم. بیشترین دعایی که من در حرم امام رضا(ع)داشتم درباره ی همسر خوب و زندگی مورد تایید اهل بیت(ع)بود.
از حرم بیرون آمدیم. در راه برگشت مجید گفت:”من که گرفتم! از خدا خواستم تا آن زمان که مقدر شده در جبهه بمانو و بعد با شهادت بروم. “خلیل هم لبخندی زد و گفت:”ما هم همینطور!”
آن ها با شور و حال عجیبی که داشتند!همین طور از امام رضا(ع) صحبت می کردند.
یکی دیگر از فرماندهان گفت:”من باید بروم به گردان امام رضا(ع). “به محض برگشتن گردانم را عوض می کنم!قرار است در این گردان باشم تا. . . ؛
حسن قربانی میان صحبت های آنان گفت:”این قدر این حرفها را نزنید. آدم باید ظرفیت داشته باشد. آقا به خیلی ها عنایت کردند اما نباید سر و صدا کرد!”
بعد ادامه داد:”آقا به ما هم دادند!ما هم گرفتیم. قولی که آقا بدهند دیر و زود ندارد!”
و من باغ تعجب به صحبت های این دوستان گوش می کردم. اما من از اقا فقط درباره ی زندگی و ازدواج خواسته بودم!
بعد از بازگشت از مشهد ازدواج کردم. خداوند زندگی خوبی به من عطا کرد.
عملیات کربلای 3 در شهریور 1365 آغاز شد. حسن قربانی، فرمانده دلاور گردان اباالفضل(ع)، در همین عملیات به ملاقات مولایش رسید. او دومین شهید خانواده بود.
مجید نصوحیان نیز سال بعد در پدافندی شلمچه به شهادت رسید. خلیل اکبر و آن فرمانده که در بازگشت از حرم همراه ما بود نیز به کاروان شهدا ملحق شدند. راستی چه زیارتی بود. همه آنچه که از خدا می خواستند رسیدند!»
به نقل از سردار علی مسجدیان
