سال ۱۳۳۵ غنچه ای از باغ زندگی بر شاخسار عشق، آغاز به رویش کرد. نامش را به عشق على مرتضی(ع)، «مرتضی» گذاردند. وی در کنار پدر و مادر متدین خود با آداب و رسوم مسلمانی پرورش یافت اما دیری نپایید که بازی سرنوشت، در سن ۲ سالگی وی را از سایه پدر محروم کرد. با هوش و ذکاوت بالا و علاقه فراوان در مقطع کارشناسی رشته شیمی از دانشگاه اصفهان مدرک گرفت. مواقعی نیز به فعالیت علمی و مسابقات فرهنگی می پرداخت. در طول عمر پربارش به تاسیس کتابخانه «مسجدعلی» اقدام کرد و در امور مذهبی و مسجد مشارکت داشت. در عزلت و تنهایی با جامه عشق و وضوی طهارت، دل خود را با عبودیت پروردگار منور می ساخت و با حلاوت آیات آسمانی عقد می بست، خوش خلقی و خوش برخوردی از صفات آشکار وی بود. پس از انقلاب، مکتب توحید «مسجد على خوراسگان» و پایگاه قرآنی را تشکیل داد و در پیشبرد اهداف اسلامی فعالیت کرد. عشق به کسب رضای خدا، دفاع از وطن و حمایت امام (ره) و حفظ ناموس در وجودش موج می زد تا که این بزرگ مرد، با مردانگی تمام داوطلبانه قدم به «میعادگاه بستان» نهاد و طی مصاف با کفر صدامی، پس از آزادسازی آن منطقه، خود بر اثر ترکش خمپاره در تاریخ ۱۳۶۰/۹/۱۴ به لقاءا… پیوست.
