سید حبیب الله خلیفه سلطانی در سال ۱۳۲۷ در یک خانواده مذهبی و کارگری بدنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی متوسطه در سال ۴۷ برای ادامه تحصیل به دانشگاه صنعتی تهران رفت و در سال ۱۳۵۱ فارغ التحصیل شد و برای اشتغال به ذوب آهن اصفهان رفت ولی به دلیل فعالیت های مذهبی و انقلابی و درگیری با رؤسای ذوب آهن اخراج شد و مدتی به کارهای متفرقه پرداخت. وی چندین بار به علت فعالیت های سیاسی، مذهبی توسط رژیم پهلوی و آخرین بار ۳ سال به زندان افتاد و در سال ۱۳۵۶ از زندان آزاد شد. پس از پیروزی انقلاب ابتدا به کمیته دفاع شهری رفت و با تشکیل سپاه پاسداران به عضویت سپاه درآمد و در قسمت های مختلف مثل آموزش، پرسنلی، امور مالی، قائم مقام و عضویت در شورای مرکزی سپاه پاسداران اصفهان خدمت نمود. و بالاخره در تاریخ ۱۳۶۱/۰۲/۲۳ قائم مقام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه ۷ کشور به همراه همسر تلاشگرش بتول عسگری و فرزند دلبندش روح الله بر اثر تصادف اتوبوس مسافربری با یک تریلر در جاده ساوه به اصفهان که از محل خدمت خود باختران عازم اصفهان بود به شهادت رسید.
