شهید سید محسن مهاجر

وقتی مادر بر بالین جوان به خون غلطیده اش نشست همه چشم به دهان او دخته بودند. شکستن بغض یک مادر خود دنیایی است، دنیایی که او به پای فرزندش ریخته بود. اما ناگهان در میان انبوه بهت و حیرت صدای مادر شکفت و اینگونه گفت : خداوندا بزرگترین و بهترین و عزیزترین فرزندم را در راه تو قربانی کردم امیدوارم مورد قبول تو واقع شود. همه ساکت بودند و ناگاه صدای تکبیر سکوت را شکست. پیکر شهید را شبانه چون مادرش زهرا (س) غسل دادند و بر دوش قلبهای پر از انقلاب تشییع کردند. مراسمی که با تمام جو خفقان آن زمان نهضتی را در پی داشت.