طلبه شهید رمضان جعفری در سال ۱۳۴۷ در محله خولنجان شهرستان مبارکه قدم بر عرصه خاکی دنیا نهاد و با وجود نورانیش صفا و معنویت را به خانواده زحمتکش و مهربانش هدیه داد. وی بعد از اتمام دوران راهنمایی وارد مدرسه علمیه امام محمّدتقی(ع) مبارکه شد و به کسب علوم و معارف قرآن و عترت(ع) مشغول شد. وی همچنین مدتی نیز در مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع) اصفهان مشغول و سپس روانه حوزه علمیه مقدسه قم شد و در مدرسه علمیه بعثت، جان تشنه علم و دانش خویش را سیراب نمود که ناگاه آتشفشان عشق الهی در وجودش فوران کرد و کالبد وجودش را ذوب نمود وچاره‌ای نیافت جز اینکه راهی سرزمین عشاق الهی شود. پس با کوله‌باری از عشق و شوریدگی بر سرزمین افلاکیان قدم نهاد و سرانجام در چهارم دی ماه ۱۳۶۵ با شرکت در عملیات کربلای چهار در جزیره ام‌الرصاص به شهادت رسید و جسم پاک و مطهرش بعد از ۱۱ سال دوری و فراق در تیر ماه ۱۳۷۶ همزمان با ۲۸ صفر به خولنجان انتقال داده شد و در کنار تربت پاک همرزمان و یاران شهیدش به خاک سپرده شد.
پدر بزرگوارشهید:
یک شب قبل از شب یلدا او برای فراگیری دوره غواصی همراه با یکی از همرزمانش که اهل ورامین بود به خانه آمدو گفت: ایشان از خانوده‌اش دور و در این دیار غریب است. پس موجبات آرامش او را فراهم کنید، تا مبادا احساس غربت نماید. بعد از گذشت چند روزی هر دو خداحافظی نموده و راهی جبهه شدند و باهم نیز به فیض رفیع شهادت نائل آمدند و این آخرین دیدار من با او بود. و اما خبر شهادت رمضان را از زبان همرزمانش شنیدم و مطلع شدم که ایشان در عملیات کربلای چهار در جزیره ام‌الرصاص، مفقودالاثر گردیده است و من همان شب در عالم رویا او را با جسمی پاره پاره و غرق در خون نظاره کردم، که به من می‌نگریست و می‌گفت پدرجان چرا دیر آمدی؟ بعد از آن شب عازم جبهه شدم و جای جای آن را گشتم ولی او را نیافتم، تا اینکه بعد از یازده سال دوری و فراق، جسم مطهرش را باز گرداندند و در جوار شهدا به خاک سپردند.
طلبه شهید در بیان دوست و همرزمش، علیرضا اسلامی‌فر:
ازهمان ابتدای ورود رمضان، به مدرسه علمیه امام محمّدتقی(ع) مبارکه شاگرد ممتاز و برجسته حوزه محسوب می‌شد و با هوش سرشارش تمامی دروس را به سرعت فراگرفت، بعد از انتقال به شهر مقدس قم، در مدرسه علمیه بعثت مشغول به تحصیل گشت و در کنار دوستان شهیدی همچون اسماعیل ایرانپور، ضمن کسب فیض از مجاورت حریم قدسی آستان حضرت معصومه(س) به کسب علوم و معارف قرآن کریم و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) پرداخت و هر از چند گاهی به حجره ما در مدرسه علمیه امام محمّد باقر(ع) می آمد و گاهی نیز به اتفاق ایشان در جلسات عمومی اخلاق که توسط آیت‌الله مشکینی در مسجد اعظم قم برگزار می‌گردید، شرکت می‌کردیم. در سال 1365 شوقمندانه ، چشمان خویش را رو به پنجره باغستان سر سبز ایثار و شهادت گشود و راهی جبهه شد که در اولین اعزامش در قسمت تبلیغات لشگر هشت نجف اشرف مشغول به خدمت شد و برای بار دیگر که به جبهه اعزام شد به گردان رزمی حضرت رسول(ص) رفت و به عنوان تخریب‌چی طلایه‌دار و پیشتاز نیروهای رزمنده شرکت کننده در عملیات کربلای چهار گردید و سرانجام نیز در اولین روز همین عملیات، در تاریخ چهارم دی ۱۳۶۵ جام گوارای شهادت را نوشید و به خیل عظیم عاشقان الهی پیوست .
